klimaat kennis en -zorgen ; schema, uitleg

Klimaat op 1! Geen twijfel mogelijk. We moeten alles op alles zetten om te redden wat te redden valt: een leefbare toekomst voor onze kleinkinderen.

Nog altijd kan ik er met mijn pet niet bij dat klimaat geen topprioriteit is. Niet van de consument, maar ook niet van de ‘specialisten’ en eveneens niet van de meeste politici. De wetenschap is helder en voor slechts 1 uitleg vatbaar: we moeten de emissies zo snel mogelijk omlaag brengen. Maar blijkbaar dringt dit niet door.

Waar ligt dat aan? Wie is er hier nu gek? Leven de klimaatexpers in een andere wereld dan degenen die de klimaat-urgentie niet zien? 

Alles staat of valt met de urgentie van de klimaatcrisis. Zolang die niet gezien wordt,
zijn de oplossingen ver weg, of halfzacht. Pas wanneer duidelijk is hoezeer we ons in de nesten hebben gewerkt, en hoe rampzalig dat gaat uitpakken voor onze kleinkinderen,
is er kans op motivatie, om echt werkende maatregelen te gaan nemen.

Dat heb ik proberen te vatten in dit schema of diagram. Het gaat over de perceptie van de klimaatcrisis en de maatregelen die genomen worden.
Van 'niks aan de hand' tot 'absolute ramp', van 'vergroenen' tot 'alles aangrijpen om erger te voorkomen'.

Dit diagram toont de verschillen in perceptie tussen de consument aan de ene kant en de klimaat-expert aan de andere kant. Klimaat-kennis en -inzicht bepalen of de persoon denkt dat er nog voldoende tijd is om in te grijpen of dat de klimaat-crisis zo urgent is dat we nu alles op alles moeten zetten om de klimaatramp zoveel mogelijk te beperken.

Een grote vraag is hoe je mensen kunt laten inzien hoe ernstig de situatie is. Dat is niet geheel onmogelijk, maar erg ingewikkeld, gezien het feit dat zelfs milieukundigen niet inzien dat 'klimaat' probleem nr. 1 is. De inzichten van klimaat-experts worden zelfs betwist.