Waarom ik als klimaat-pessimist optimistisch blijf

De boeken die ik schrijf gaan over klimaat en leefstijl. Ik werk daaraan vanuit een ‘optimistisch’ perspectief, terwijl ik me baseer op inzichten uit de klimaatwetenschap. En zoals bekend zijn de vooruitzichten bepaald niet rooskleurig.

Scientists argue urgent action can still limit the worst effects of climate change¹

Tot mijn verassing wordt dit (nog) in 2025 geschreven. Jaren geleden toen ik met schrijven begon was er meer optimisme, maar we hebben kostbare tijd verloren laten gaan, waarin de toestand van het klimaat een stuk verslechterd is. Toch blijf ik hoop houden en acht mijn poging om mensen ‘op andere gedachten te brengen’ (alsnog) de moeite van mijn tijd en inspanning waard.
In 2024 werd een belangrijke grens overschreden. De temperatuur op aarde bereikte de limiet die in Parijs in 2015 werd gesteld: 1,5 graden opwarming. Het gaat nog sneller dan gedacht. Een schrale troost is dat opwarming over een lange periode wordt bekeken² en dat een jaar met ruim 1,5 graden ‘verhoging’ nog niet automatisch betekent dat het klimaatdoel van Parijs ‘verloren’ is. Maar volgens sommige experts kunnen we vanaf nu alleen nog maar warmere jaren verwachten.

optimistisch of pessimistisch?

In het meest optimistische scenario stevent de wereld af op zo’n 1,7 graden opwarming. Deze uitkomst is in lijn met de harde grens van maximaal 2 graden opwarming uit het Parijsakkoord, hoewel het nog steeds boven het streefgetal van 1,5 graden ligt.
In het pessimistische scenario, dat alleen concreet en geloofwaardig klimaatbeleid meeneemt, is de wereld onderweg naar 2,6 graden opwarming, en zal de temperatuur ook na het jaar 2100 blijven stijgen³.
 

1. What is climate change? A really simple guide - BBC News
www.bbc.com/news/science-environment-24021772
2. KNMI - De staat van ons klimaat 2024: Weer een recordwarm jaar
https://www.knmi.nl/over-het-knmi/nieuws/de-staat-van-ons-klimaat-2024
3. Credibility gap in net-zero climate targets leaves world at high risk
https://www.science.org/doi/10.1126/science.adg6248