Influencers

Mijn neefje kijkt graag video’s van influencers. Ik kijk soms met hem mee, al zit ik dan in een duivels dilemma, naast hem op de bank. Zal ik weglopen van deze shit of hem gezelschap houden? Ik ben tenslotte gevraagd om op hem te passen.
Met gekromde tenen kijk ik dan maar weer naar de zoveelste video van een veel te rijk geworden Nederlander die slimme manieren wist te verzinnen om jongeren en zelfs kinderen naar zijn filmpjes te laten kijken. Veel volgers leveren inkomsten op en miljoenen volgers brengen bakken met geld. Daarmee kan de influencer een luxe leefstijl lijden, die hij schaamteloos ten toon stelt in zijn video’s.
Het effect dat dit op mijn neefje heeft zal hem zeker ontgaan. Voor zover ik kan peilen neemt hij wat hij ziet als ‘normaal’ of vanzelfsprekend aan. In elk geval als iets begerenswaard. De luxe inrichting, mooie auto’s, gave elektronische speeltjes zijn zaken die hij ook wil bezitten. Influencers zijn belangrijke marketing-kanalen, waarmee een doelgroep bereikt kan worden waar gewone adverteerdeers alleen van kunnen dromen.
Anders ligt het voor mij bij de voetballende influencer uit Rotterdam, die alles kan met een voetbal. Ik vind hem erg sympathiek en bewonder hoe hij de jeugd inspireert om te sporten. Maar dan komt de commercie keihard om de hoek kijken. Hij rijdt in zijn auto Nederland door om kledingpakketten te bezorgen. Zijn eigen kledinglijn met voetbal shirtjes, broekjes, trainingspakken komt duidelijk in beeld. Hij promoot de spullen zonder enige terughoudendheid. En zal dat steeds blijven doen als hij weer nieuwe modellen laat ontwerpen.

De jeugdige kijker slikt deze vormen van kind-marketing als zoete koek. De keerzijde van deze spullen wordt met geen woord genoemd. Het afval dat erdoor gaat ontstaan, zodra het uit de mode is, levert problemen op. Maar de productie, zeker van kleding, is zeer vervuilend.
Wat me het meest tegen staat is de promotie van consumentisme dat tussen de regels plaats vindt. De gemakkelijke, ontspannen, rijke leefstijl van influencers blijft zeker niet onopgemerkt. Wie wil nu niet rijk zijn, succesvol, smaakvol gekleed en bewonderd door tienduizenden volgers?
Welk kind droomt nog van een zinvol beroep, waarmee je mensen helpt? In de zorg en het onderwijs groeit het gebrek aan arbeidskrachten en is de instroom van jongeren klein. Het perspectief verbleekt bij wat de influencers je voorhouden. Waarom zou je kiezen voor een heel leven werken en nooit rijk worden, terwijl je dagelijks wordt voorgehouden dat rijkdom en succes de weg is? Werken tot je pensioen? Een beetje influencer kan op z’n dertigste al het Zwitserleven genieten.