Als onderzoeker en schrijver houd ik me intensief bezig met klimaat en leefstijl. De boeken waaraan ik werk en die gedeeltelijk gepubliceerd zijn belichten dit thema vanuit verschillende gezichtshoeken.

Mijn recente boek gaat ‘Duurzame Ruimte’ heten en geeft een goed beeld van de boodschap die ik de wereld in probeer te krijgen. Dit boek is een uitgebreid betoog, over de urgentie van de klimaatcrisis, de onwetendheid van de consument, het concept ‘moderne consument’, als veroorzaker van de klimaatverandering en hoe we een andere identiteit kunnen aannemen, die van burger met een verantwoordelijkheid voor een leefbaar klimaat voor onze kleinkinderen.

Het betoog:

1. Urgentie van de klimaatcrisis;
2. Men ziet de urgentie niet, voornamelijk door ‘climate illiteracy’ (of zelfs uit desinteresse of 'dan gaat het maar kapot');
3. Klimaat is een uitzonderlijk probleem van de buitencategorie;
4. Omdat de gevolgen van de klimaatverandering zo groot kunnen worden is dringende actie vereist;
5. Klimaatwetenschappers waarschuwen met gegronde reden;
6. Afspraken voor terugdringen van emissies zijn gemaakt;
7. Plannen liggen klaar;
8. De oplossing wordt vooral gezocht in duurzame energie, beperking van het aanbod van fossiele brandstoffen, energie efficiency, Circulaire Economie en systeemverandering;
9. De plannen slagen niet, want de energievraag daalt niet, fossiel blijft nodig, en er is veel te weinig duurzame energie;
10. Bovendien is het systeem niet geneigd te veranderen;
11. We moeten dus elders naar een oplossing zoeken;
12. Over het hoofd gezien: de vraag-zijde van de economie;
13. De vraagzijde heeft 2 kanten: vraag naar (fossiele) energie door de industrie voor productie, en die van de consument voor producten;
14. Vooral de vraag van de consument kan een oplossing bieden;
15. De koolstof voetafdruk van de consument is veel te hoog, de leefwijze van de moderne consument is daarom schadelijk voor het klimaat;
16. Maar de moderne consument geeft niet thuis, wil zijn leefwijze niet veranderen;
17. Dat komt omdat die ‘moderne consument’ gericht is op zichzelf en op zoveel mogelijk spullen, kopen, reizen;
18. De moderne consument is onwetend en niet bereid om wat te doen (d.w.z. te laten) voor het klimaat, zoals uit onderzoek blijkt;
19. Dat komt vooral omdat de consument uit de wind wordt gehouden, door overheid, bedrijfsleven en ook onderwijs;
20. Dat 'uit de wind houden' is schadelijk, onder meer omdat het publieke wil hindert en daarom ook politieke wil om de klimaatcrisis aan te pakken;
21. Er zijn meerdere redenen om de consument niet langer uit de wind te houden, maar integendeel juist verantwoordelijk, voor zijn klimaatschade;
22. Onder invloed van marketing en media is de consument tot 'moderne consument' verworden, schadelijker en egoïstischer;
23. Vanwege de ernst van de klimaatcrisis is er alle reden om de (leefwijze van de) moderne consument 'onschadelijk te maken';
24. De persoonlijke emissies moeten drastisch omlaag, dus de koolstof voetafdruk veel kleiner, 'groene acties' volstaan dus niet;
25. Dat betekent: grote leefstijlveranderingen, i.p.v. kleine aanpassingen;
26. Daartoe zijn verschillende mogelijkheden, zoals bijv. de Klimaatklappers van MilieuCentraal laten zien;
27. Omdat de moderne consument niet gemotiveerd is en onwetend, is er verandering nodig: hij moet wereldburger worden;
28. Dat betekent een andere houding, rol of misschien wel identiteit;
29. De motivatie daarvoor kan gevonden worden in eigenbelang, rechtvaardigheid, verantwoordelijkheidheid of ethiek;
30. De Duurzame Ruimte is enerzijds een 'ecologische' en rechtvaardige CO2 uitstoot, maar ook een leefwijze;
31. De Duurzame Ruimte vereist niet veel 'offers' en kan zelfs positieve dingen opleveren, zoals meer tijd en een betere gezondheid.

Dit betoog onderbouw ik zoveel mogelijk met informatie uit wetenschappelijke rapporten en artikelen.

Het boek ‘Duurzame Ruimte’ verschijnt in de loop van 2025.