De koers die mijn leven neemt laat ik sterk bepalen door de wetenschap. Uit de duizenden onderzoeken, artikelen en publicaties heb ik mijn conclusies getrokken. En helaas, het is niet anders. Ik moet me bezig houden met het grootste probleem van onze tijd.
Een groot deel van mijn leven heb ik me met ‘milieu’ bezig gehouden. Via de kranten die ik las kwam ik op het idee om in Wageningen milieu te gaan studeren. Ik verwachtte dat ik iets aan de milieu-aantasting zou kunnen doen.
Die hoop werd langzaamaan de bodem in geslagen. De vervuiling zat niet alleen daar, maar ook in het grondwater, oppervlaktewater en in de lucht. Overal verziekt de mens zijn omgeving. En dat gedrag wordt niet afgeremd, ondanks alle pogingen daartoe. Wetten, regels en internationale afspraken kunnen niet voorkomen dat we nog steeds en zelfs sterker vervuilen.
Nu kan ik daar nog wel mee leven, maar aan mijn horizon verscheen een nieuw probleem dat ‘milieu’ deed verbleken. Een uiterst bedreigende ontwikkeling in onze afmosfeer, die nu al slachtoffers maakt.
Bijna net zo schokkend als het existentiële probleem dat ik ontdekte, is dat de meeste mensen er helemaal niet wakker van liggen. Na jarenlange ontkenning van het fenomeen, wordt het nog steeds niet gezien als super belangrijk.
Daarom heb ik besloten dat mijn leven moet staan in het teken van klimaatverandering. Mijn werk en mijn leefstijl heb ik daaraan aangepast. Sinds 2018 ben ik fulltime onderzoeker en probeer manieren te vinden om mensen te overtuigen van de urgentie van het klimaat probleem. Maar het echte werk is om mijn medemens over te halen een klimaat-vriendelijk leven te gaan lijden.
Leave a Reply